Dwie białe kreski i kwadratowa piłeczka na czarnym tle… i kto by pomyślał, że od tego zacznie się rewolucja?!
Witam Was wszystkich w pierwszym wpisie nowej serii, którą rozpoczynam na moim blogu. Kultowe gry będzie cyklem wpisów o klasykach ze świata gier. Chciałabym, abyśmy dzięki niej przenieśli się z naszymi dzieciakami do czasów kiedy to my byliśmy dziećmi i graliśmy w gry. Niech młodzież zobaczy na co my „marnowaliśmy” czas! 🙈 😅 😉
W tym wpisie opowiem:
- O pierwszej grze, która odniosła komercyjny sukces, czyli o legendarnym PONGU
- Co sprawiło, że stał się on kultowy?
- I czego ta gra może nauczyć nasze dzieci?
Czym był Pong?
Wyobraź sobie rok 1972. Świat nie miał jeszcze telefonów z dotykowym ekranem, nie grało się na tabletach, Netflix nie istniał, a komputer w pokoju był jak… jednorożec – raczej niespotykany. 😉
A jednak… w tym czasie zdarzyło się coś magicznego. Coś, co zmieniło bieg historii gier. Co sprawiło, że dziś granie jest częścią życia milionów ludzi – od małych dzieci po dziadków.
Ta historia zaczyna się od dwóch paletek i kwadracika… Był sobie pan Allan Alcorn. Nie był on twórcą gier, ale znał się na elektronice i informatyce. Pewnego razu dostał on zadanie od firmy Atari, która chciała go przetestować i sprawdzić, czy potrafiłby zaprogramować grę. Zadanie brzmiało: zrób prostą grę z rakietkami i piłeczką. Allan zaprojektował coś, co wyglądało jak gra w ping‑ponga zrobiona z pikseli, ale bardzo się starał, żeby była dopracowana. Choć był to tylko czarny ekran z białymi kreseczkami i kwadracikiem, to jednak było w niej „coś” wciągającego.
Gracz po lewej odbijał piłeczkę swoją „rakietką”. Gracz po prawej robił to samo. Piłeczka leciała raz w jedną, raz w drugą stronę. Kto nie trafił… tracił punkt. W zależności od tego, którą częścią „rakietki” odbiliśmy piłeczkę, ta leciała na połowę przeciwnika pod zupełnie innym kątem.
Gra była na tyle prosta, że każdy mógł w nią zagrać (nawet ktoś, kto nigdy wcześniej nie dotknął joysticka), a jednocześnie na tyle trudna, że można było w nią przegrać. Ludzie w barach, na festynach, w salonach gier – wszyscy chcieli spróbować! Nie było fabuły, nie było bohaterów, nie było ekranów 3D ani epickich dźwięków, a jednak wszyscy się uzależniali!
Co zatem sprawiło, że Pong stał się kultowy?
Można było zagrać w nią na automacie, a później na domowej konsoli. Jej proste zasady sprawiły, że była absolutnie dla każdego i wciągała na maxa. Gracze czuli emocje i rywalizację, mimo że Pong wyglądał jak… kalkulator 🤷♀️ 😅 To właśnie jego prostota i emocje, które wywoływał sprawiły, że dał początek całej branży gier wideo!
Czego Pong może nauczyć Twoje dziecko?
Może ono zobaczyć, jak wyglądały początki gier. Pong to nie tylko gra, to początek epoki, która dziś wypełnia miliony domów, smartfonów i rodzinnych wieczorów. Pokażcie dzieciom, jak zaczęło się coś, co dziś znają jako Fortnite, Minecraft, Roblox… Bo zanim było 3D, VR i AI były piksele, prostota i wielkie emocje. Kolejną lekcją jest to, że nawet prosta mechanika może być wciągająca. Dzieci uczą się, że dobra gra nie musi mieć fajerwerków (to tak na przyszłość, gdyby chciały zostać twórcami gier 😉). Oprócz tego Pong jest także świetny do treningu uwagi i czasu reakcji (refleks i koordynacja).
Jak zagrać w Ponga?
Dobrą wiadomością jest to, że nie trzeba szukać starego automatu Atari 😄
👉 Wejdźcie z dzieckiem tu: https://ponggame.org i cieszcie się retro rozrywką.
Do usłyszenia wkrótce!
MOŻE ZAINTERESUJE CIĘ RÓWNIEŻ: